Καλησπέρα καλή φίλη και φίλε, του άσημου αυτού blog σκόρπιων σκέψεων του υπογράφοντος. Αρχικά οφείλω να απολογηθώ γιατί το (και σας) παραμέλησα λίγo και σταμάτησα να γράφω τις σκέψεις μου, αλλά… εδώ είμαι και επανέρχομαι ορμώμενος με πολύ juicy στοιχεία που πιστεύω ότι έχουν αρκετό ενδιαφέρον. Σήμερα λοιπόν, το μενού έχει ευχρηστία και Conversion Rate Optimization , όπως και μερικά πολύ ενδιαφέροντα διδάγματα που μάθαμε, τα οποία μοιράζομαι για να μην ‘σπάσετε και εσείς τα μούτρα σας’, άσκοπα. Αν κάποια στοιχεία φανούν λίγο πιο τεχνικά, απολογούμαι και θα προσπαθήσω να τα υπεραπλουστεύσω όσο περισσότερο γίνεται. Πάμε λοιπόν… All aboard! The Case Τους τελευταίους μήνες, ένα από τα projects που συνεργάζομαι είναι το νέο Koolfly. Έχοντας αλλάξει διοίκηση (που δεν νομίζω ότι είναι της παρούσης), ο ρόλος μου ήταν να το πάρω από το χεράκι, να το βάλω σε νέα πλατφορμίτσα με νέο designάκι, και από εκεί και πέρα, να τρέξουμε ένα εκτενές πρόγραμμα Conversion Optimization, για να ανεβάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις πωλήσεις του. Όλα τα εύκολα, στον κύριο Φώτη, κατάλαβες? 😉 Στο έργο λοιπόν συνάντησα δυο καλούς συνεργάτες, την εταιρεία Protean που έβαλε την πλατφόρμα (eShopkey), και την εταιρεία Koolmetrix που τρέχει το Digital marketing, και με την οποία ξεκινήσαμε το πρόγραμμα του CRO. Αυτά σαν πρώτη, γενική εικόνα. Disclaimer : Αναφέρω τα ονόματα των εταιρειών, όχι γιατί επιδιώκω την προώθηση τους (μιας και συνεργάζομαι με πολλά agencies σε διάφορα projects, και τα τιμώ όλα), αλλά γιατί μαζί δουλέψαμε αρκετά για να βγουν τα πιο κάτω στοιχεία, μερικά εκ των οποίων μοιράζομαι κατόπιν και δικής τους αδείας (όπως προφανώς και της ιδιοκτησίας του Koolfly). The Results Ξεκινώ από την αρχή με τα αποτελέσματα, για όποιον καλό φίλο ή φίλη, βαριέται να διαβάζει τις τεχνικές λεπτομέρειες που θα αναλύσω πιο μετά. Έχουν το ενδιαφέρον τους, αλλά δεν μπορώ να υποχρεώσω κανέναν να διαβάσει τα σεντόνια μου. Πολλές φορές είναι τόσο βαρετά… που πλήττω και εγώ όταν τα διαβάζω. 🙂 Παρόλα αυτά, αν δεις κάποιο από τα νούμερα και σου κεντρίσει το ενδιαφέρον, μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί μου, στο emailάκι που έχω στο τέλος της σελίδας. Στα πλάι αυτά. Περνάμε κατευθείαν στο κυρίως πιάτο. Στο φιλέτο. Conversion Rate . Η αύξηση που καταφέραμε να πετύχουμε μέσα σε μερικούς μήνες… Και πριν πει κανένας μπαγασάκος ότι είναι λόγω των εκπτώσεων, απλά θα προσθέσω και το πιο κάτω image… που δείχνει το CR, με τις εκπτώσεις μέσα. 😉 Και επειδή πάντα μου αρέσει να δουλεύω με benchmarks, ας το δούμε και σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κλάδο, μέσα από την πλατφόρμα του Σκρουτζ (thank you guys, για την πολύ χρήσιμη πληροφορία). Ε, ε;; Ένα κουκλάκι δεν είναι; 😎 Πως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο όμως; Πάμε να δούμε μερικές παραπάνω λεπτομέρειες. Και εδώ θα ξεκινήσω να γίνομαι λίγο πιο τεχνικός, οπότε όποιος/α δεν θέλει να διαβάσει πιο κάτω… σε ευχαριστώ που έφτασες μέχρι εδώ, και θα εκτιμούσα πολύ ένα like/share. Γιατί… Sharing is caring! (θυμήσου όμως, ότι θα χάσεις τα υστερόγραφα. Που πάντα είναι spicy!) 🔥 Κεφάλαιο Ευχρηστία Ανοίγω μια μικρή παρένθεση, και δεν μπορώ να μην γράψω πως ενώ το design και η ευχρηστία είναι ένα από τα πιο σημαντικά σημεία στην ορθή λειτουργία ενός eshop, αρκετοί επαγγελματίες/επιχειρηματίες εξακολουθούν να το βλέπουν σαν μια απλή ξεπέτα (συγνώμη για την έκφραση του πεζοδρομίου, αλλά ήταν ιερή αγανάκτηση). Κλασσικά παραδείγματα που συναντάμε… “Να ακούσουμε την άποψη ενός φίλου designer που ξέρει αυτός, γιατί είναι designer’. Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι είναι interior designer ή fashion designer ή Jewerly Designer. Ποιος νοιάζεται; Θα ξέρει γιατί είναι ‘designer’. Τέλος. Όπως ξέρει ο οδοντίατρος ή ο κτηνίατρος από παιδιά, γιατί τελειώνουν σε ‘…ίατρος’, όπως ο παιδίατρος. Σωστά; 🙄 Next… …ότι και να σχεδιαστεί για τα πιο σημαντικά θα πρέπει να αποφασίσει το μεγάλο αφεντικό, γιατί ‘έχει δει πολλά eshops΄ και ‘ξέρει αυτός’. Βέβαια και εγώ έχω δει αμέτρητες ώρες NBA μπάσκετ στην τηλεόραση. Πιστεύετε όμως ότι μπορώ να πηδήξω εφημερίδα? Με έχετε δει; Αντίστοιχα ο πατέρας μου, πάντα μου έκανε παρατηρήσεις πως να παίζω σωστά σαν φουνταριστός (είμαι πρώην πολίστας). Τι σημασία που έχει που δεν κολυμπούσε. Η’ που έβλεπε μόνο το σκουφάκι μου και τίποτα κάτω από το νερό. Αφού με έβλεπε, και είχε δει και πολύ πόλο. Τέλος. Get my point? Για να μην πω και το αγαπημένο μου… «να το κάνουμε όπως το Zalando, γιατί ξέρουν αυτοί» Τι και αν το Zalando έχει μια ομάδα 3000 (ναι, τρεις χιλιάδες γράφω) tech ανθρώπων για να φτιάχνουν τα πάντα πάνω στην πλατφόρμα; Σωστά; Άσε μας, ρε Φώτη με τη γκρίνια σου… Εμείς θέλουμε κάτι που να είναι ίδιο με το Zalando, ρε παιδί μου, ποιο είναι το πρόβλημα σου; Πάσο…🤷‍♂️ Και δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω να αναφέρω αντίστοιχα τυπικά προβλήματα που αντιμετωπίζω (όπως και πολλοί ακόμα επαγγελματίες και agencies), όταν προσπαθώ να εξηγήσω ότι το σωστό web design που εφαρμόζει τους σωστούς κανόνες ευχρηστίας είναι σούπερ critical για την επιτυχία του project (= για να βγάλει περισσότερα λεφτά). Και για να το οπτικοποιήσω, αντί να γράφω χίλιες λέξεις, ας υποθέσουμε ότι έχουμε 3 ανταγωνιστές που πουλάνε ακριβώς το ίδιο προϊόν και έκαναν online τζίρο 1 εκ. Ορίστε πως διαμορφώνεται οι πωλήσεις ένα χρόνο μετά, για: Τον επιχειρηματία Α, που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για design/UX/ευχρηστίες/ και λοιπά κουραφέξαλα Τον επιχειρηματία Β που βάζει έναν μικρό στόχο να βελτιώνει το CR του μόνο 2% το μήνα Τον επιχειρηματία Γ που βάζει στόχο να βελτιώνει το CR του κατά 5% το μήνα. Και επειδή κάπου θυμάμαι ότι άνοιξα μια παρένθεση, άρα πρέπει και να την κλείσω… μάθημα πρώτο. Η ευχρηστία παίζει απίστευτα σημαντικό ρόλο, οπότε μην την αντιμετωπίζετε με ελαφρά την καρδία. Χάνετε απίστευτα λεφτά (πόσο πιο απλά να το πω, δλδ;) Στο project μας αποφασίσαμε να δώσουμε πολύ μεγάλο βάρος σε αυτό το κομμάτι, θυσιάζοντας πολλές, πιο creative και στυλιστικές προσεγγίσεις που κάναμε στα αρχικά designs, και τελικά μας βοήθησαν (μαζί με άλλους παράγοντες) να εκτοξεύσουμε τον δείκτη του CR. Κεφάλαιο 2. Τα A/B tests Στο Koolfly τρέχουμε ανά πάσα στιγμή 2 ταυτόχρονα tests. Το εργαλείο που χρησιμοποιούμε υποστηρίζει μέχρι 5 ταυτόχρονα, αλλά προτιμούμε να μην παίρνουμε τέτοια ρίσκα γιατί μπορεί να αλλοιωθούν τα νούμερα μας, συνεπώς και τα συμπεράσματα. Δεν υπάρχει λόγος για βιασύνες. Έχουμε τρέξει λοιπόν, αρκετά τεστάκια, που τα πλαισιώνουμε με διάφορα tests που τρέχουμε σε Google/Facebook, κτλ. Τρία γρήγορα πραγματάκια που μάθαμε, ‘σπάζοντας τα μούτρα μας’. Test A: Το Σκρουτζ αλλοιώνει τα νούμερα σου Παθόντες: Φώτης, Νίκος Είτε αγαπάς, είτε μισείς το Σκρουτζ (εγώ το λατρεύω), αν ασχολείσαι με το κομμάτι του Optimization, πρέπει να βρεις τρόπο να το πετάξεις έξω από τα πειράματα σου. Ο επισκέπτης του Σκρουτζ έρχεται ‘έτοιμος’ (=πολύ βαθιά στο funnel), οπότε δεν ακολουθεί την τυπική συμπεριφορά ενός επισκέπτη. Ακόμα και αν τα A/B tests σου είναι σε bottom funnel (Cart/Checkout) πάλι η συμπεριφορά είναι πολύ διαφορετική. Πως το μάθαμε; Ξεκινήσαμε να τρέχουμε ένα απλό testάκι στην listing page, θέλοντας να εξετάσουμε την υπόθεση: ‘αν κάνουμε πιο ευδιάκριτα τα φίλτρα, υπάρχει πιθανότητα να δούμε (a) περισσότερα goal conversions από την listing page στη product page (b) χαμηλότερο bounce, και κυρίως (c) καλύτερες πωλήσεις;’ Έτσι στήσαμε το πιο κάτω test (ok, συμφωνώ είναι λίγο άσχημο το variant με το πλαίσιο… αλλά μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος). 🙂 Στην αρχή το test μας έδειχνε ότι η υπόθεση μας ήταν σκέτη αποτυχία. 95% πιθανότητα να κερδίσει το αρχικό σενάριο (που έλεγε να μην βάλουμε πλαίσιο γύρω από τα φίλτρα). Έλα όμως που εμφανίστηκε ο Νίκος και έκανε μια πολύ σωστή παρατήρηση που μας προβλημάτισε όλους. Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο επισκέπτης του Skroutz έρχεται στο eshop πολύ βαθιά μέσα στο funnel. Για την ακρίβεια έρχεται στην product page. Άρα δεν περνάει καν από τη listing page! Που σημαίνει ότι δεν βλέπει καν το A/B test μας. Έτσι επειδή συνεχίζει το path του στο ‘original’ σενάριο, δημιουργούσε πάνω σε αυτό πωλήσεις, που μας ‘φουσκώναν’ τα νούμερα, άρα αλλοίωναν εντελώς το τεστ μας. Όταν αλλάξαμε τα settings και ξεκινήσαμε ξανά το πείραμα από την αρχή, εξαιρώντας τα bottom funnel κανάλια (Skroutz/Bestprice/Glami/product remarketing), ώστε να πιάσουμε χρήστες που περνάνε σωστά από τη listing, τι είδαμε…? Ακριβώς το ανάποδο αποτέλεσμα. Συμπέρασμα; Ο κόσμος θέλει ‘κιτς’ πλαίσια για να εντοπίζει γρήγορα τα φίλτρα! 🤪 Στα σοβαρά όμως, επειδή τρέξαμε ακόμα δυο γρήγορα tests για να επιβεβαιώσουμε τον κανόνα του bottom funnel, πράγματα είδαμε σημαντικές διαφορές όταν εξαιρέσαμε τέτοια κανάλια. Έχει τρέξει κανένας κάποιο αντίστοιχο test να μοιραστεί μαζί μας, αποτελέσματα και γνώση; Τα comments είναι πάντα ανοιχτά. ( σημείωση : Δεν σημαίνει πως ότι γράφω είναι κανόνας. Πάντα έχει να κάνει με την υπόθεση και τις συνθήκες του test!) Test 2: Αν πιέσεις τον χρήστη, θα κάνει ότι θέλεις. Χμμ.. Παθών: Φώτης Εδώ εντοπίσαμε ένα ακόμα εντυπωσιακό αποτέλεσμα. Πάντα πίστευα ότι το να γράψεις στο cart ως ένδειξη ‘σου μένουν ακόμα Χ ευρώ, για να κερδίσεις free shipping’ θα οδηγούσε το χρήστη να προσθέσει περισσότερα προϊόντα στο καλάθι, για να κερδίσει τα δωρεάν μεταφορικά. Στην ουσία, είναι το περίφημο FOMO (Fear Of Missing Out) bias, όπου έχουμε την υποσυνείδητη τάση σαν άνθρωποι, να δίνουμε μεγαλύτερη αξία σε πράγματα, αν νιώσουμε ότι τελειώνουν ή σταματάνε. 'Ετσι αποφασίσαμε να τεστάρουμε να δούμε αν πράγματι ισχύει η υπόθεση (τουλάχιστον στο Koolfly). Έχοντας λοιπόν, ένα πολύ καθαρό και λιτό design στο shopping cart, αποφασίσαμε να φτιάξουμε ένα variant με το λεκτικό ‘σου μένουν Χ για free shipping’. Όπως στο πιο κάτω image. Όπως πάντα, θέλαμε να τεστάρουμε 3 δείκτες: (α) To goal conversion από το Cart στο Checkout (β) Transactions (γ) Revenue Αποτέλεσμα… 97% probability ο χρήστης… να μην πολυγουστάρει να τον πιέζουμε! 🤐 Σου λέει ο άλλος .. ‘Ασε με, ρε φίλε. Άσε με ήσυχο. Αν θέλω δωρεάν μεταφορικά, είναι πρόβλημα μου. Μην με ενοχλείς!’ Η’ κάπως έτσι, τέλος πάντων, το αποκωδικοποιήσαμε εμείς. (σημείωση: Συνεχίζουμε να τεστάρουμε διάφορες μορφές FOMO, πάνω στο site, με εντυπωσιακά αποτελέσματα). Υπάρχει κάποια άλλη ψυχή εκεί έξω που το έχει τεστάρει (το ίδιο ή κάτι αντίστοιχο); Θα ήθελες να μοιραστείς την εμπειρία σου μαζί μας; Test 3: Δώσε μου επιλογές να κάνω γούστα Παθόντες: Νίκος, Άλεξ, Φώτης Αντέχουμε λίγη ακόμα φλυαρία για 3ο τεστάκι? Αν ναι, συνεχίζω. Αν όχι, απολότζιζ… αλλά θα συνεχίσω. 🙂 Σε πολλές κουβέντες που κάνω με agencies μιλάμε για το Top Funnel, και πως μπορείς να προσεγγίσεις τον κόσμο πιο σωστά, μέσα από δυναμικά προϊοντικά banners. Έτσι λοιπόν, με κάποια agencies που συνεργάζομαι προσθέτουμε μέσα στα xml feeds διάφορες πληροφορίες πολύ χρήσιμες, για να στήνουμε custom υλοποιήσεις. Μια από αυτές είναι πόσο γεμάτο είναι το ασορτιμέντο σε ένα σχέδιο (αν έχει δλδ όλα τα μεγέθη ή αν είναι ‘σπασμένο’, του λείπουν δλδ μεγέθη). Και αυτό γιατί πιστεύουμε πως όταν ένας χρήστης δει ένα προϊόν μας, είναι καλύτερο να του παρουσιάσουμε ότι έχει όλα τα μεγέθη (πχ σε γυναικείο παπούτσι να έχει τα μεγέθη 36, 37, 38, 39, 40), παρά να έχει έλλειψη σε κάποια (πχ να έχει μόνο 37, 39, 40). Όλα καλά μέχρι εδώ. Μια χαρά υλοποίηση. Έλα όμως έρχεται μια μέρα, ο κύριος Αλέξανδρος και μας λέει «ρε σεις, δεν δοκιμάζουμε αν πραγματικά ισχύει αυτή η υπόθεση;” Στην αρχή, ξεκινήσαμε τα κλασικά… «κάνε μας τη χάρη, ρε παλουκάρι. Άσε τα πράγματα όπως είναι και μπες στο eFood να παραγγείλεις κάνα σούβλακο”.😋 Πολύ γρήγορα όμως, άρχισαν να βράζουν τα πάθη του κυρ. Φώτη, βαθιά μέσα στα ενδόψυχα του. Ήταν η φάση εκείνου του meme με τον προβοκάτορα εγκέφαλο: «Ρε συ Φωτάρα, εσύ δεν ευαγγελίζεσαι συνέχεια τα behavioral economics, τα cognitive biases, και λοιπές ακαταλαβιστίκες σοφιστείες; Ένα από τα πιο βασικά cognitive biases δεν είναι το scarcity bias; Όταν δηλαδή ένα προϊόν αρχίσει να παρουσιάζει έλλειψη, δεν αυξάνει απότομα και η επιθυμία αγοράς του; Δεν κάνει apply το φαινόμενο εδώ;» Με αυτό στο μυαλό, πήγα σε Άλεξ και Νίκο. Δεν κρατήθηκα. «Νομίζω ότι ο Άλεξ, έχει δίκιο. Πρέπει να τεστάρουμε την υπόθεση. Σκεφτείτε το ακόλουθο σενάριο. Αν δω ένα παπούτσι σε ένα banner ότι έχει γεμάτο ασορτιμέντο, ναι μεν θα πω ‘ΟΚ, μπράβο σου φίλε καταστηματάρχη, είσαι και γα και γε..μάτος’, αλλά πείθομαι τελικά να αγοράσω γι’ αυτό το λόγο; Ενώ, αν δω ότι έχει μόνο ένα 45αρι μέγεθος στο παπούτσι που μου αρέσει, δεν θα σκεφτώ.. ‘τράβα να το αγοράσεις τώρα λεβέντη μου, μην το προλάβει άλλος»; Με αυτή τη λογική, στήσαμε ένα αντίστοιχο τεστάκι στο Facebook. Και όπως μπορείτε να παρατηρήσετε… το Scarcity effect δείχνει να δούλεψε. Πριν βιαστεί όμως ο οποιοσδήποτε να βγάλει συμπεράσματα, να σημειώσω απλά ότι ξανατρέχουμε κάτι αντίστοιχο, και τα αποτελέσματα δείχνουν λίγο διαφορετικά, οπότε πρέπει να ψάξουμε πολύ περισσότερο στα δεδομένα μας, για να καταλάβουμε τι ακριβώς έγινε. Όταν όμως, βρούμε την απάντηση που ψάχνουμε, δεν θα είναι τρομακτικά μεγάλο το όφελος αν έχουμε κατορθώσει να ρίξουμε το CPA τόσο πολύ (κοντά στα 11 ευρώ); Διανοήστε τι διαφημιστικό budget εξοικονομήθηκε μέσα από ένα A/B τεστ;; Σύνοψη (επίλογος, φινάλε, αυλαία ή όπως θες πέστο) Ξέφυγε πάλι το κείμενο και έγινε… βιβλίο, ούτε καν σεντόνι. Απολογούμαι. Αλλά παρασύρθηκα γράφοντας, όχι γιατί έχω κάποιο λόγο να δείξω νούμερα και να περιαυτολογήσω. Not my style. (οι άπιστοι Θωμάδες ψάξτε το blog μου. Μπας και πάρουμε κάνα impression παραπάνω). 🙂 Παρασύρθηκα πιο πολύ από το πάθος να αποδείξω ότι το eCommerce δεν είναι, βρε αδερφέ, μια απλή άσκηση…. ‘Φτιάξε μωρέ ένα design να τελειώνουμε, ρίξτο πάνω και σε μια πλατφόρμα, κάνε και λίγο γκουκλοφέισμπουκ και πάμε παρακάτω’. Όποιος το πιστεύει αυτό, δικαίωμα του και δεν θα του αλλάξω εγώ τα μυαλά. Από την άλλη, όσοι φτάσατε εδώ κάτω και έχετε ακόμα ζωηρό ενδιαφέρον, θα πρότεινα να αρχίσετε να βλέπετε με πολύ μεγαλύτερη προσοχή (και σοβαρότητα), το θέμα Conversion Rate Optimisation , πιο ειδικά, και το τεράστιο κεφάλαιο ‘ευχρηστία’ γενικότερα. Στο τέλος της ημέρας, αν δείτε ότι κάπου ή κάτι δεν το καταλαβαίνετε, δεν το καταφέρνετε, δεν, δεν, δεν…. ε, βρε σεις ζητήστε βοήθεια. Εδώ είμαστε. 🙂 Ξεκινάω τα απαραίτητα υστερόγραφα… Υ.Γ1.: Αποποίηση Ευθυνών, νο1. Δεν υπάρχει καμία σκέψη/διάθεση/υπόνοια να επικρίνω την δουλειά που γινόταν στο Koolfly, πριν μπω σαν συνεργάτης στο project. Η Νάντια και τα παιδιά έκαναν άριστη δουλειά, γι’ αυτό και το Koolfly είναι ένα πολύ established online brand. Απλά, ήμουν τυχερός με τα test που έκανα, και είχαμε τόσο μεγάλη αύξηση στο CR. Οπότε, όποιος κατεργαράκος δει έστω και ελάχιστο ψείγμα κακίας/ειρωνείας σε ότι έγραψα, έχει πέσει έξω και είναι και λίγο.. κακοπροαίτερος. Don’t do it. Don’t think like that. Σέβομαι απίστευτα όλη την ομάδα. Υ.Γ2: Και δεύτερη αποποίηση. Έτσι για να έχουμε. Δεν κάνω καμία επίθεση σε κανένα αφεντικό γιατί έχει άποψη για το design. Και γούστο του, και καπέλο του, και δικαίωμα του. Αν θες, ίσως να είναι μια μικρή μομφή προς τα εσένα, που δεν προσπαθείς να πείσεις το αφεντικό σου, όχι ότι κάνει λάθος, αλλά το ότι δεν σου δείχνει εμπιστοσύνη σε μια επιστήμη που γνωρίζεις καλύτερα. Αλλά, και πάλι.. δες την σαν μια μικρή καλοπροαίρετη μομφή. Μομφούλα. 😘 Υ.Γ.3: Εδώ θα είναι και το πρώτo μου παράπονο, γιατί με τρώει σαν σαράκι. Υπάρχουν κάποιοι λίγοι φίλοι εκεί έξω, που κατά καιρούς λένε ‘Ο Φώτης είπε για εμένα αυτό’, ή ‘ο Φώτης είπε για εμένα εκείνο’, και πάει λέγοντας. Δεν θα απαντήσω ‘μην ακούτε τα χαλασμένα τηλέφωνα’ ή ‘γιατί δεν με ρωτάτε τι είπα’. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω το αυτονόητο (και δεν θα το ξανακάνω, γιατί δεν βλέπω το λόγο να αναλώνομαι με τέτοια, όταν μπορώ να καταπιαστώ με άλλα, πιο σοβαρά θέματα). Ο Φώτης λοιπόν δεν λέει για κανέναν τίποτα. Επί προσωπικού. Τους σέβεται όλους, τους εκτιμάει όλους, τους αγαπάει όλους. Είτε το πιστεύετε, είτε όχι. Ο Φώτης μιλάει μόνο για τα έργα. Και αν κάτι δεν του αρέσει ή το θεωρεί λάθος, ή πιστεύει ότι χρήζει βελτίωσης, το λέει κατευθείαν. Ρωτήστε το Νίκο το Βαρβαδούκα, που παίζει να έχει φάει τουλάχιστον 50-60 emails μου, τα τελευταία 2-3 χρόνια. Για τα πάντα. Και ο λόγος που ο κυρ. Φώτης το κάνει αυτό είναι πολύ απλά, γιατί θεωρεί ότι είναι προτιμότερο να επισημάνει κάτι ώστε να βελτιωθεί, παρά να το αγνοήσει. At the end of the day, ποιος βγαίνει πραγματικά κερδισμένος; Για σκεφτείτε το… (ειδικά εσείς οι 2-3 που στεναχωριέστε άσκοπα). Αντίστοιχα, ο φίλος μας ο Φώτης, πάντα ζητάει να του δίνουν feedback, γνωστοί και άγνωστοι, για να βελτιώσει τη δουλειά του, και το τελικό αποτέλεσμα. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, ο Φώτης πιστεύει στη δύναμη του networking. Στη δύναμη των πολλών. Και θεωρεί ότι αν βοηθάει ο ένας τον άλλο, ο κλάδος μας θα γίνει πολύ καλύτερος. Αυτά, σαν απλό παράπονο. Και το κλείνω γιατί δεν χρήζει περαιτέρω ανάλυσης. Υ.γ.4: Τελειώνω με ένα 4ο υστερόγραφο, που… δένει και με το 3ο. Είμαι εντυπωσιασμένος με τη UI δουλειά που έχει γίνει στους μεγάλους online retailers της αγοράς. Σίγουρα με το Πλαίσιο, που εδώ και καιρό παραδίδει μαθήματα, τα τελευταία 2 χρόνια περίπου με τη δουλειά που έχουν ρίξει στον Κωτσόβολο, και εσχάτως με τη δουλειά που έκανε ο φίλος Νίκος και η ομάδα του, στο Public (personal notice: Αυτό θεωρώ το τέλειο design για έναν generalist). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν και λάθη, σωστά; Οπότε, σε ρωτάω καλέ φίλε και φίλη… Να αναφέρω το πιο κάτω επικό λάθος στα παιδιά του Πλαισίου, που ενδεχομένως τους κοστίζει χιλιάδες (ή ακόμα και εκατομμύρια, αν αργήσουν να το πάρουν χαμπάρι)… ή θα φανεί σαν ‘Ο Φώτης είπε για εμένα αυτό’; (get my point??) Όπως μπορείτε να παρατηρήσετε, είμαι μερικά μιλισεκόντς πριν πατήσω Ολοκλήρωση παραγγελίας , και ένα popup εμφανίστηκε για να μου κλέψει την προσοχή, και να μου προτείνει να … ξεκινήσω πάλι το purchasing path μου. Για να το απλά… Είναι σαν να είμαι μπροστά στο ταμείο, να δίνω στην κοπέλα τα ζεστά 279 ευρωπουλάκια μου, και την ώρα που πάει να μου τα πάρει από το χέρι.. πετάγεται ένας κορυφαίος τυπάκος και φωνάζει … ‘Ώπα, ώπα!!! Στοπ! Μην πληρώσεις… Έλα να σε πάω στην είσοδο του καταστήματος, να δεις τις εκπτώσεις μας και να ξεκινήσεις πάλι τις αγορές σου!’ 🙃 Το λέω λοιπόν… ή το κρατάω μυστικό; Απαντάτε στα comments. Είτε εδώ, είτε στο Linkedin. (καλό καλοκαίρι και καλή ξεκούραση σε όλους. Απολαύστε την ηρεμία σας, και χαλαρώστε όσο μπορείτε περισσότερο, γιατί προβλέπεται δύσκολο φθινόπωρο και χειμώνας… Ειδικά για αυτούς που δεν έχουν την παραμικρή ιδέα από ναυσιπλοία, αλλά αντί να προσλάβουν έμπειρους καπετάνιους αποφάσισαν να το παίξουν οι ίδιοι… θαλασσόλυκοι). 🌊 #ecommerce #ηλεκτρονικόκατάστημα

Γεια σου αγαπητή φίλη και φίλε αυτού του ‘αραχνιασμένου’ πλέον blog. Ομολογώ ότι είχα καιρό να γράψω κάτι, και απολογούμαι γι’ αυτό. Αλλά, όπως λένε και στο υπέροχο χωριό μου, την Αλιστράτη Σερρών… ‘Good things come to those who wait’. 🙂 Ας αφήσουμε όμως στο πλάι, την απολογητική εισαγωγή και επιτρέψτε μου σήμερα να καταπιαστώ με ένα σημαντικό πρόβλημα του eCommerce, που τείνει να γίνει μεγάλη πληγή και δυστυχώς δεν έχει εύκολη λύση. Το πρόβλημα με τα … α παράδοτα δέματα. Λίγα λόγια για αρχή Αν και το πρόγραμμα μου είναι αρκετά γεμάτο, που είναι και ο λόγος που αμέλησα αυτό το blog, μου δόθηκαν δυο αφορμές για αυτές τις σκέψεις. Η πρώτη αφορμή ήταν ένας καλός φίλος (ζητάω συγγνώμη που αμελώ το όνομα σου, αλλά μεγαλώσαμε και ξεχνάμε εύκολα) που με προσέγγισε σε ένα πρόσφατο συνέδριο. Και μου έβαλε χέρι, με έναν εντυπωσιακά κόσμιο τρόπο. Δεν ήξερα τι να του απαντήσω. Kudos, my friend. Αυτός ήταν ο Yin λόγος. Το Yang, ο εντελώς αντίθετος λόγος δηλαδή που με ώθησε να γράψω αυτές τις σκέψεις, ήταν ένα video που εμφανίστηκε μπροστά μου, στο Τικι Τοκι (που λ έει και ο απίστευτος παιχταράς Γιάννης Αντετοκούνμπος) . Το βίντεο είναι το πιο κάτω (update: To video μάλλον κατέβηκε από τη χρήστρια και δεν φαίνεται πλέον ενεργό) @ woman_sense_boutique_ 💣💣# womansenseboutique ♬ πρωτότυπος ήχος – Woman sense Boutique ❤️ Δεν θα σας κρύβω ότι έμεινα άφωνος. Γιατί, αν και έχω ξαναδεί ιδιοκτήτες να ‘κράζουν’ πελάτες (δείτε πιο κάτω και trust me… not very sustainable business model), εντούτοις δεν είχα ξαναδεί ποτέ να πέφτει τέτοιο κράξιμο σε βίντεο. Προφανώς και κατανοώ την αγανάκτηση της καλής αυτής κυρίας, αλλά… όχι έτσι. Όχι έτσι, καλή μου φίλη. Δεν είναι μόνο για τα προσωπικά δεδομένα (που έτσι και αλλιώς πάνε άκλαυτα στην όμορφη χώρα του ήλιου και της θάλασσας), αλλά δεν λύνεις κανένα πρόβλημα με αυτόν τον τρόπο. Αντιθέτως, το μόνο που καταφέρνεις είναι να εκτεθείς και να δημιουργήσεις μια ανασφάλεια ακόμα και στους υπάρχοντες πελάτες σου, πως αν δεν καταφέρουν να παραλάβουν ένα δέμα σου, έστω και μια φορά, και για τον οποιοδήποτε λόγο… τότε εσύ, και ενδεχομένως και άλλοι παρομοίως σκεπτόμενοι, θα τους κράξετε δημόσια. Οπότε, αν ως Φώτης ήμουν πελάτης σου, θα σου έλεγα ένα υπέροχο ‘ό χι, σε ευχαριστώ, δεν θα το πάρω αυτό το ρίσκο. Έχει και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια’. Παρκάρω λοιπόν στο πλάι αυτή τη σκέψη προσωρινά, και πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά το πρόβλημα. Τι είναι το RTO; RTO σημαίνει R eturn To Origin, ή αυτό που εμείς ονομάζουμε στην καθημερινότητα μας… ‘α παράδοτο’ . Ο πελάτης δεν ήταν εκεί να παραλάβει, ο πελάτης δεν ήθελε το δέμα, ο courier άφησε το χαρτάκι γιατί ο παραλήπτης έλειπε και το πήρε ο αέρας… Και πολλοί ακόμα λόγοι για μη-παράδοση. Ανάμεσα σε αυτούς τους λόγους, πρέπει να απομονώσω και να επισημάνω και την ταχύτητα παράδοσης. Για να μην το αμελούμε και αυτό. Οι καταναλωτές εξελίσσονται και αυτοί. Το digital transformation δεν ακουμπάει μόνο τις εταιρείες, αλλά και τις ανθρώπινες συμπεριφορές. Οπότε είναι πολύ λογικό να υπάρχει κόσμος που παραγγέλνει από αρκετά eshops και παραλαμβάνει όποιο του έρθει πιο γρήγορα. Είναι και αυτή μια ζωντανή συνθήκη που ισχύει, και πρέπει να την υπολογίζουμε. Αλλά αυτός είναι ένας βραχνάς για τις εταιρείες κούριερ. Και όχι για αυτό το post. Για να μην ξεφεύγω όμως, ας επικεντρωθούμε λίγο περισσότερο στο RTO, γιατί μόνο αν το αναλύσουμε σε βάθος και το κατανοήσουμε καλύτερα σαν πρόβλημα, θα μπορέσουμε να δοκιμάσουμε διάφορες λύσεις. Τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω. Και για αρχή, ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις βασικές καταναλωτικές συμπεριφορές. Πως σκέφτεται δηλαδή και πως πράττει ο μέσος καταναλωτής. Όπου μέσος καταναλωτής, καταλαβαίνουμε όλοι, δεν είναι ο παλαβός τύπος που παραγγέλνει από μανία, απλά και μόνο για να παραγγείλει, χωρίς να έχει σκοπό να παραλάβει. Γι’ αυτούς, λυπάμαι που σας το λέω, αλλά δεν έχω κάποια γιατρειά. Σόρρυ. Ο μέσος καταναλωτής λοιπόν, που βρίσκεται στο eshop μας, ξεκινάει να έχει αμφιβολίες για την αγορά του, σε σημείο που δεν φαντάζεστε και δυστυχώς, του τις δημιουργούμε εμείς. Άθελα μας, αλλά δεν έχει σημασία. Γιατί όταν του γράφουμε, πχ μέσα στη σελίδα προϊόντος ότι η παραγγελία του θα παραδοθεί πχ σε 4-10 μέρες, τον βάζουμε σε σκέψεις, έτσι δεν είναι; ‘Θ α είναι 4 μέρες; Η’ θα είναι 10 μέρες; Η’ θα είναι 10 μέρες που χρειάζονται για το pick και μετά άλλες τόσες για να παραδοθεί; ’ Και πάει λέγοντας… Έτσι λοιπόν, αρχίζουμε να δημιουργούμε τους πρώτους προβληματισμούς, ειδικά όταν η αγορά που κάνει αφορά κάποιο προϊόν μεγάλης αξίας, όπως πχ ένα κινητό, ένα καλό ρολόι, ένα κόσμημα, κτλ. Κατά την διάρκεια λοιπόν, αυτών την ημερών αναμονής, ο μέσος καταναλωτής περνάει από 3 στάδια, τα όποια τα αντιμετωπίζει συνέχεια το κάθε ηλεκτρονικό κατάστημα. Για δείτε, και θα καταλάβετε… Do they ring a bell? Σ τάδιο 1: WISMO  (Where is my order). Είναι η φάση που αρχίζει σιγά-σιγά το άγχος, και ο καταναλωτής μας καλεί για να δει που είναι η παραγγελία του… ‘ Είπατε 4-10 μέρες. Είμαστε ήδη στην 4η μέρα’ , κτλ. Σ τάδιο 2: Ακύρωση. Είναι η φάση που αρχίζει να κλιμακώνει το άγχος και σιγά-σιγά οι ελπίδες παραλαβής της παραγγελίας μειώνονται προς το μηδέν. Τότε μας καλούν για να ακυρώσουν την παραγγελία τους. ‘ Έχουν περάσει 6 μέρες και ακόμα τίποτα. Σας παρακαλώ ακυρώστε την παραγγελία, θα την πάρω από αλλού’. Η’ ‘π ήρα τελικά αυτό που ήθελα από κάποιο κατάστημα’ , κτλ. Σ τάδιο 3: RTO. Είναι η τελική φάση, που ο καταναλωτής έχει ξενερώσει εντελώς. ’1 0 μέρες και ακόμα τίποτα; Δεν παραλαμβάνω’ . Είναι τόσο εκνευρισμένος από εμάς, που εκτός του ότι θα κολυμπήσει τη θάλασσα της Μάγχης αν χρειαστεί, για να μας γεμίσει με μονά αστεράκια (1*) παντού (βλέπε Google/Facebook/Σκρουτζ, κτλ.), δεν παραλαμβάνει την παραγγελία από πείσμα.  Δεν θέλει, ρε παιδί μου, ούτε να μας ακούει. Και προσέξτε τώρα… Δεν είναι μόνο ότι αυτόν τον άνθρωπο τον έχουμε ταλαιπωρήσει. Αλλά, ενδεχομένως τον ξενερώνουμε και από τις ηλεκτρονικές αγορές γενικότερα. Γιατί να ξαναμπεί στο τριπάκι του άγχους και της αναμονής; Ποιος ο λόγος να μας πιστέψει; ‘Α στο μωρέ‘ θα πει… Και θα πεταχτεί μέχρι την τοπική αγορά να το αγοράσει, αν και πιο ακριβά (wishful thinking) ή θα μπει στο Amazon να το πάρει από εκεί, γιατί ξέρει ότι δεν θα έχει πρόβλημα (negative thinking). Και μετά θα αναρωτιόμαστε όλοι… ποιος μας παίρνει τις πωλήσεις. Βάζουμε λοιπόν μια άνω τελεία, και για να χρησιμοποιήσω και εγώ για πρώτη φορά, το περίφημο ‘TLDR’ (Too Long, Didn’t Read), ας κάνω μια σούμα… “ η στρατηγική μας για new customer acquisition, κατά πάσα πιθανότητα ξεκινάει με αποτυχία εν τη γενέσει της” Σας διέλυσα την ψυχολογία, ε; .. Απόλοτζιζ. “Και τι μπορούμε να κάνουμε, τότε ρε συ Φώτη;” Πάμε να δούμε μερικές απλές παρεμβατικές κινήσεις. Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Υπάρχει ‘δοκιμάζω, και αν δουλέψει, τότε υιοθετώ’. 1.Αν έχουμε κάποιο ιστορικό παραγγελιών στο eshop μας, ας κάνουμε μια μικρή αναλύση για να δούμε πόσο διάστημα περνάει από την ώρα που ο πελάτης κάνει μια παραγγελία μέχρι τελικά να του παραδοθεί. Αυτό θα μας δείξει πόσο efficient είμαστε με όλο τον κύκλο των logistics μας (order management/pick/pack/transport/last mile). Στη συνέχεια, πατώντας πάνω στην ανάλυση μας, ας προσπαθήσουμε να μειώσουμε τα μεγάλα κενά αμφιβολίας των πελατών. Αντί για 4-10 μέρες, ας το κάνουμε πχ 4-5 μέρες, αν δούμε ότι η ανάλυση μας λέει ότι πχ το 85% των παραγγελίων παραδίδονται μέσα σε αυτό το διάστημα. (προφανώς εδώ, μπορούν να γίνουν και ακόμα πιο έξυπνες παρεμβάσεις όπως, πχ μέρες παράδοσεις ανά brand, ανά T.K., κτλ. Είναι σε τι επίπεδο θέλουμε να φτάσουμε την προσέγγιση μας, και τι budget έχουμε για τεχνικές υλοποιήσεις). 2. Βασισμένοι στο πιο πάνω, αν θέλουμε να γίνουμε ακόμα πιο αποδοτικοί, και να πιάσουμε και το υπόλοιπο 15% των παραγγελιών που αργούν, μπορούμε να φτιάξουμε έναν μικρό μηχανισμό (είτε αυτόματο, είτε manual), όπου θα μας ενημερώνει εσωτερικά ποιες παραγγελίες πάνε να πέσουν εκτός των ορίων παράδοσης. Πχ, αν μια παραγγελία είναι στην 5η μέρα της, και δεν έχει πάρει ακόμα flag ‘Παραδόθηκε’ από την εταιρεία courier, τότε ένα μικρό alert μας ειδοποιεί να επικοινωνήσουμε αμέσως με τον πελάτη. Έτσι, καλώντας τον έγκαιρα, τον ενημερώνουμε για την εξέλιξη της παραγγελίας. Η ενημέρωση, ακόμα και για καθυστέρηση, είναι πάντα καλύτερη από την όποια αδιαφορία μας, και κατά συνέπεια, αμφιβολία του πελάτη για την επιχείρηση μας. Εδώ και ένα παράδειγμα μιας τέτοιας υλοποίησης (με διασύνδεση με εταιρεία courier), όπου ο χειριστής παρατηρεί συνεχώς όλα τα status εξέλιξης της παράδοσης, και με το κουμπάκι στα δεξιά (το @), μπορεί να στείλει αυτοματοποιημένο μήνυμα για πιθανή καθυστέρηση. 3. Τέλος, αν έχουμε την τεχνολογική δυνατότητα να υλοποιήσουμε κάτι ακόμα πιο σύνθετο, ας βρούμε ένα τρόπο να καταγράφουμε όλα τα στάδια της παραγγελίας, και ας ενημερώνουμε το πελάτη για την εξέλιξη του κάθε βήματος. Είτε αφορά εσωτερικό process, είτε την παράδοση. ‘Η παραγγελία σας έγινε αποδεκτή’. ‘Η παραγγελία σας είναι σε επεξεργασία και σύντομα θα αποσταλεί’. ‘Η παραγγελία σας απεστάλη σήμερα με την Χ Courier και αριθμό ‘123456789’. ‘Η παραγγελία σας θα παραδοθεί σήμερα/σε 2 ώρες’. Κτλ. Κοιτάξτε μια υλοποίηση που φτιάξαμε πρόσφατα με κάποιους συνεργάτες. Μεταξύ μας… δεν είναι πολύ όμορφη και χρήσιμη; 🙂 Γιατί, με το να πληροφορούμε τον πελάτη μας για κάθε στάδιο εξέλιξης της παραγγελίας: Τον κρατάμε ήρεμο και ενήμερο Δίνουμε χρόνο στην εταιρεία κούριερ να παραδώσει, χωρίς πίεση Ενισχύουμε το γενικότερο Customer Experience Και κερδίζουμε τον πελάτη μακροπρόθεσμα. Σωστά? Σωστά, Φώτη, σωστά…! Όπου δεν πίπτει λόγος… Αυτά λοιπόν, σαν μια πρώτη προσέγγιση για το πρόβλημα των απαράδοτων. Παρόλα αυτά, επειδή τα α παράδοτα δ εν οφείλονται μόνο σε πελάτες που για διάφορους λόγους δεν μπορούσαν να παραλάβουν, αλλά υπάρχει και κάποιο ποσοστό (απαράδοτων) που το δημιουργούν κακεντρεχείς γιατί θέλουν να κάνουν πλάκα/να εκδικηθούν/να σπαταλήσουν τον χρόνο τους και το δικό μας, θα μου επιτρέψετε να κάνω κόπι-πάστε, δυο-τρεις σκέψεις που είχα γράψει σε παλιότερο post μου. Αφορούν πιο πολύ τεχνικές υλοποιήσεις, αλλά είναι life savers για ηλεκτρονικά καταστήματα που έχουν αρχίζει να αυξάνουν σημαντικά τον αριθμό των ημερήσιων παραγγελιών τους. Σε μια εταιρεία μόδας που συνεργαζόμουν (και συνεργάζομαι ακόμα, μην κάνετε σενάρια λόγω του αορίστου), αντιμετωπίζαμε το εν λόγω πρόβλημα (απαράδοτα). Ανάμεσα λοιπόν, σε πολλές αναλύσεις που κάναμε εντοπίσαμε και κάποια εντυπωσιακά ευρήματα. Πχ, βρήκαμε πελάτισσα που είχε κάνει 34 παραγγελίες σε ένα μήνα… και δεν παρέλαβε καμία φορά. Καμία. Κα-μί-α!! Γιατί? Γιατί μπορούσε, και γιατί κανείς δεν έκανε κάποιο σοβαρό έλεγχο. Η εταιρεία είχε (και έχει) ένα σημαντικό αριθμό ημερήσιων παραγγελιών, οπότε αυτή η καλή κυρία και αρκετοί ακόμα αντίστοιχοι, περνούσαν κάτω από τα ραντάρ των ‘ελέγχων’. Τι υλοποίησαμε λοιπόν… Κατά πρώτον, ξεκινήσαμε να καταγράφουμε τους χρήστες που δεν παραλάμβαναν τις παραγγελίες. Όλες και όλους. Στην συνέχεια, δημιουργήσαμε δυο λίστες. Την G rey list, όπου έπεφταν μέσα χρήστες, που είχαν αρνηθεί να παραλάβουν την παραγγελία τους την τελευταία φορά. Μπορεί να ήταν για δεκάδες λόγους, που δεν την παρέλαβαν, αλλά δεν τους αναλύαμε και δεν μας ενδιάφεραν. Εμείς συνεχίσαμε να συμπεριφερόμαστε κανονικά σε αυτούς τους χρήστες, σαν να μην τρέχει τίποτα. Και όταν έκαναν ξανά παραγγελία, και την παραλάμβαναν κανονικά, τότε έβγαιναν και από την Grey List. Σκεφτείτε απλά την Grey list σαν ένα notice flag και τίποτα περισσότερο. Φτιάξαμε όμως και μια B lack list. Στην Black list, έμπαιναν από το σύστημα οι χρήστες, όπου για δυο συνεχόμενες φορές, δεν παραλάμβαναν τις παραγγελίες τους. Και πάλι όμως δεν τιμωρούσαμε κανένα. Γιατί θεωρώ ότι μια εταιρεία δεν μπορεί να ‘τιμωρεί’ πελάτες, αν θέλει να μακροημερεύσει. Τι υλοποιήσαμε όμως; Όταν έμπαινες στο Checkout, και έβαζες το email ή το κινητό σου, το σύστημα έκανε έναν απλό έλεγχο. Αν ήσουν λοιπόν, στην Black list, κάναμε το αυτονόητο… Σου μπλοκάραμε την αντικαταβολή. Τόσο απλά… Αποτέλεσμα; Εξαφανίστηκαν σχεδόν όλοι οι ‘καλοθελητές’ που ήθελαν να παίξουν. Και εννοείται μειώθηκε σημαντικά το ποσοστό των απαράδοτων που οφειλόταν σε τέτοιες συμπεφιφορές. Γιατί λοιπόν, δεν δοκιμάζετε να εφαρμόσετε πρώτα κάποιες αντίστοιχες λύσεις; Το πολύ- πολύ, αν δεν πετύχουν… πάντα υπάρχει και το Τικι Τοκι να εκφράσετε την αγανάκτηση σας (NOTTTT!!!). Αυτά προς το παρόν. Τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς σε όλες και όλους τους δοκιμαζόμενους eCommercάδες! Πάμε στα υστερόγραφα.. 😉 υ.γ.1: Να μην το ξεχάσω. Τη Τρίτη 28 Μαρτίου γίνεται το ετήσιο, αγαπημένο event του eCommerce, το e Commerce Conference. Στα χ ασομέρια, που λέγανε οι παλιοί, συμμετέχω σε ένα πάνελ, με δυο ανθρώπους που μοιραζόμαστε την ίδια τρέλα και πάθος για το UX/UI. Την Κ ατερίνα Καραγιάννη και το Β ασίλη Δήμο. Στο πανελάκι μας λοιπόν, θα κάνουμε Live UX Audit. Θα τσεκάρουμε ζωντανά στη σκηνή, ελληνικά eshops και θα κάνουμε προτάσεις βελτίωσης. Ένα service που στο εξωτερικό κοστίζει κάνα κατοστάρι χιλιαρικάκια (ευρώ that is), εμείς θα το κάνουμε for free, στη σκηνή. Αν είστε παρόντες στο event, και δεν θέλετε να χάσετε την ευκαιρία να ακούσετε 2 1/2 experts (εγώ είμαι ο μισός, πριν ρωτήσετε) να αναλύουν το eshop σας, τότε στείλτε ένα emailάκι (ή DM στο Linkedin), είτε σε εμένα, είτε στον Ν τάνο (Τσάκαλο) να σας βάλουμε στη λίστα των eshops που θα ασχοληθούμε. Οι 3 πρώτοι κερδίζουν σίγουρα… Αν υπάρχουν παραπάνω, θα δούμε τι θα κάνουμε… 😉 υ.γ.2: Λένε ότι ο εχθρός της ποιότητας είναι η βιασύνη, η προχειρότητα. Και στην προσπάθεια της, η αγαπημένη Google να πιάσει τη φρενίτιδα των ΑΙ εργαλείων, παρουσίασε το δικό της GPT (Generative Pre-trained Transformer), με την ονομασία Bard. Ε, όπως θα δείτε δεν είναι τόσο… pre-trained. υ.γ.3: Ενώ το Chat-GPT φαίνεται να είναι σαφώς πιο ενημερωμένο για τα τεκταινόμενα της ελληνικής ecommerce σκηνής.Να το εμπιστεύεστε… 🙂 Υ.γ.4 : Ένα μεγάλο μπράβο στον αγαπημένο μου θεσμικό φορέα που κάνει τα πάντα για να ενισχύσει το Ηλεκτρονικό Εμπόριο στη χώρα μας. Το μπράβο είναι για το νέο εκπαιδευτικό πρόγραμμα που ανακοίνωσε. Είμαι σίγουρος ότι οι εκπαιδευόμενοι θα απορροφηθούν αμέσως, από όλους τους μεγάλους οργανισμούς... CIA, FBI, Hydra, Lex Luthor, Assassin’s Creed, και πάει λέγοντας. :-p (Στέλιο, παιχταρά μου, τι σου κάνουν?) 😂 Υ.γ.5: Βρε παλιόπαιδα, βρε μπαγάσηδες, γιατί προσπαθείτε να μου στερήσετε τη χαρά της γνώσης; Για αρχή, μου βγάλατε το νουμεράκι από τη Home. Λέω ‘άντε, ΟΚ’. Μετά, πάνω που βρήκα τρόπο να τα μαζεύω από τα γράμματα (πχ Α – 533)… μου το ξηλώσατε και αυτό. 😉 Είναι προφανές ότι δεν είμαι coder, δεν είμαι engineer, και η μόνη HTML που γνωρίζω είναι να βάζω links, προσθέτοντας και το blank_ μέσα στο A href μου. Αλλά βρε σεις, και οι δυο ξέρουμε ότι το μεγαλύτερο σας προτέρημα, είναι το πόσο structured/οργανωμένο είναι το περιεχόμενο σας, για να το αγαπάνε τα Google bots. Αυτό λατρεύω και εγώ. Την σωστή δομή και την απλότητα. Αυτό όμως το structure… είναι και η αδυναμία σας, για όλα τα υπόλοιπα bots, ανάμεσα τους και το δικό μου 😎 Πάντως, σας ευχαριστώ που μου κάνετε τη ζωή δύσκολη, με αυτά τα challenges. Με κάνετε να σκέφτομαι και να πειραματίζομαι με πολύ πιο advanced τρόπο. Γι’ αυτό σας αγαπάω, και το ξέρετε. 😉 (ε, ε… είμαι κοντά στο νούμερο; Date: 23/3/23) #ecommerce #ταχυμεταφορές #απαράδοταδέματα #ηλεκτρονικόκατάστημα

Καλώς ορίσατε ξανά, μετά από καιρό, σε τούτη εδώ την αυλή σκέψεων για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο. Πέρυσι, αρχές της χρονιάς, είχα γράψει ένα άρθρο για το ‘ καλύτερο ελληνικό eshop ‘, και σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να τις επικαιροποιήσω για το 2023. Θα αναφερθώ πολύ σύντομα στον χαρακτηρισμό ‘ καλύτερο eshop ‘, και αν θέλετε περισσότερες λεπτομέρειες, μπορείτε να ανατρέξετε στο περυσινό άρθρο. Όπως όλοι μας, έτσι και εγώ, έχω τα δικά μου Biases για το ποιες είναι οι πιο ποιοτικές δουλειές (σε επίπεδο τεχνολογίας/UX/UI/design/κτλ.) ή ποσοτικές δουλειές (τζίροι/αριθμός παραγγελιών, κτλ.), στο ελληνικό οικοσύστημα του ηλεκτρονικού εμπορίου. Τώρα, αν όλα τα παραπάνω, βρίσκαμε και έναν ευφάνταστο τρόπο να τα αθροίσουμε, ίσως και να καταλήγαμε πραγματικά στο ‘καλύτερο ελληνικό eshop’. Και άντε, να πούμε ότι το ποσοτικό πάει και έρχεται. Νούμερα είναι, ξέρουμε ότι τα πιο μεγάλα φέρνουν πιο πολλά χαμόγελα, από τα πιο μικρά (τις περισσότερες φορές). Αλλά από την άλλη, το τι θεωρώ εγώ ‘ποιοτικό’, σε σχέση με το τι θεωρεί πχ. ο Σταύρος Θ. από τα Public ή ο Φίλιππος Μ. της Cosmote, μπορεί να μην διαφέρει πολύ, αλλά σίγουρα απέχει χιλιόμετρα μακρυά, από αυτό που θεωρεί ‘ποιοτικό’ η Μαρία που μένει στην Άρτα ή ο Βασίλης που μένει στα Γιάννενα, και τους αρέσει να ψωνίζουν περιστασιακά online. Έτσι λοιπόν, για να προσπαθήσω να αποβάλλω (όσο γίνεται) τα οποιαδήποτε biases, θεώρησα ότι είναι πολύ καλύτερο να δούμε τι κρίνει ως ‘καλό’ ο κόσμος και όχι το τι θεωρώ εγώ, ασχέτως της όποιας εμπειρίας ή εξειδίκευσης. Καλώς ή κακώς, στην αρένα που αγωνιζόμαστε όλοι, αυτός είναι ο υπέρτατος κριτής μας. Που με οδήγησε στην πιο κάτω διαδικασία… H διαδικασία Η τελική σκέψη ήταν να μάθω τι λέει και πως κρίνει/αξιολογεί ο κόσμος τα ηλεκτρονικά καταστήματα, σε μια ανεξάρτητη (αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί η ορολογία) πλατφόρμα… Και τι καλύτερο από το Σκρουτζ? Οπότε, έστησα ένα μικρό bot (όπως και πέρυσι), και ‘δανείστηκα’ την πληροφορία όλων των καταστημάτων που υπάρχουν στην πλατφόρμα, για να κάνω την ανάλυση μου. Πέρυσι, είχα κάνει το λάθος, να κατεβάσω από το Α-Ζ, αμελώντας τα eshops που ξεκινάνε με κάποιο αριθμό, πχ από 0-9. Φέτος… έβαλα μυαλό. Τα κατέβασα και αυτά. 🙂 Πέρυσι ανέλυσα 10180 ηλεκτρονικά καταστήματα, ενώ φέτος τα καταστήματα ήταν 7978. Μια μείωση 27,6%, με το βασικό λόγο…να είναι γνωστός. Το χαρ Η ετήσια συνδρομή που αποφάσισε να χρεώσει το Skroutz. Τέλος, φέτος πρόσθεσα 2 φρέσκιες, και θέλω να πιστεύω ενδιαφέρουσες αναλύσεις. Η μια αφορά την γεωγραφική ανάλυση των eshops, ενώ η δεύτερη επικεντρώνει στους Pro Sellers, τους μεγάλους νικητές τους Σκρουτζ (όπως αποδεικνύεται). Πάμε όμως να δούμε κάποια πρώτα συμπεράσματα, πριν καταλάξουμε στο μεγάλο νικητή, για το 2023. Οι πρώτες αναλύσεις (α) Από τη φετινή ανάλυση, προκύπτει ότι οι 4196 επιχειρήσεις έχουν κάποιο URL, άρα (υποθετικά πάντα) έχουν και ηλεκτρονικό κατάστημα. Αυτό σημαίνει, ότι τα υπόλοιπα 3782 καταστήματα χρησιμοποιούν αποκλειστικά την υπηρεσία του Skroutz marketplace, χωρίς να εμφανίζονται να έχουν κάποια εταιρικό eshop. Τα αντίστοιχα περυσινά ήταν: 5271 με URL (είχαν eShop) και 4909 χωρίς (δεν είχαν eshop). Αν τώρα, προσπαθήσουμε να φτιάξουμε έναν υποτυπώδη δείκτη, για να δούμε πως εξελίσσεται αυτή η τάση, θα ήταν της μορφής: Hosted (ας βαπτίσουμε αυτά που δουλεύουν μόνο στο marketplace) / Shared (ας βαπτίσουμε αυτά που έχουν ήδη eshop και πουλάνε και μέσα Skroutz marketplace). Οπότε αυτός ο δείκτης το 2022 είχε ένα 0,93 ratio , ενώ φέτος έχει πέσει στο 0,90. Οπότε, ή αρκετοί είναι μικροί και δεν βρίσκουν αξία πλέον στο Σκρουτζ (και αποσύρθηκαν) ή δεν προχώρησαν με την ετήσια συνδρομή. Δεν θα το μάθουμε ποτέ. 🙂   Με link (URL σε eshop) Αποκλειστικά στο marketplace ratio 2022 5271 4909 0,93 2023 4196 3782 0,90 Σημείωση : Διατηρώ τρομερές επιφυλάξεις ότι αυτοί που δεν έχουν δηλώσει κάποιο URL στο Σκρουτζ, και πουλάνε μόνο μέσω του marketplace, δεν έχουν γενικότερα ηλεκτρονική παρουσία. Έχω βρει περίπτωση, που θα αναλύσω αργότερα. Απλά, αναφέρω τα πιο πάνω δεδομένα, πιο πολύ ως μια βάση σκέψης, για το πως κινείται η ισορροπία των eshops πάνω στο Σκρουτζ. (β) Ενδιαφέροντα είναι και τα ποσοστά που εμφανίζονται στις μεθόδους πληρωμών. Συνολικά (στο δείγμα των 7978 eshops δηλαδή), προσφέρουν πληρωμή με κάρτα, τα 7971 ή 99,91% του συνόλου. Paypal προσφέρουν τα 1841 (23,08%), Τραπεζική κατάθεση προσφέρουν 4042 eshops (50,66%), και τέλος αντικαταβολή προσφέρουν 3977 eshops (49,85%). Σύνολο καταστημάτων 7978 100% Πληρωμή με κάρτα 7971 99,91% Paypal 1841 23,08% Τραπεζική κατάθεση 4042 50,66% Aντικαταβολή 3977 49,85% Βέβαια, αυτό αφορά το σύνολο των εταιρειών που βρίσκονται στο Skroutz, που όπως είπαμε και πιο πριν, δεν έχουν όλες κάποια ηλεκτρονική παρουσία (eshop). Αν φιλτράρουμε τα στοιχεία, απομονώντας μόνο όσους δηλώνουν και κάποια ηλεκτρονική διεύθυνση (link/URL), τότε τα δεδομένα αλλάζουν σημαντικά: Σύνολο καταστημάτων   (με link σε κάποιο eshop) 4196 100% Πληρωμή με κάρτα 4189 99,83% Paypal 1808 43,09% Τραπεζική κατάθεση 3961 94,40% Aντικαταβολή 3921 93,45% (γ) Αν εξετάσουμε την παλαιότητα, τότε θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχουν 484 eshops, που δεν έχουν κλείσει ακόμα χρόνο, πάνω στο Σκρουτζ (1-11 μήνες). Τα 482 από αυτά… δεν έχουν κάποιο url. Από την άλλη, οι ‘μαθουσάλες’ (όσοι έχουν δηλαδή πάνω από 10 χρόνια παρουσία στην πλατφόρμα), και μπορούμε να πούμε πως είναι αυτοί που ‘στήριξαν’ τόσα χρόνια το Σκρουτζ (και στηρίχτηκαν, για να είμαστε ειλικρινείς)… είναι 446. Πιο αναλυτικά: Παρουσία στο Σκρουτζ Πλήθος % Λιγότερο από 1 χρόνο 484 6,07% 1 χρόνο 1009 12,65% 2 χρόνια 1389 17,41% 3+ χρόνια 1330 16,67% 5+ χρόνια 1354 16,97% 10+ χρόνια 446 5,59% (Blank: χωρίς αναφορά χρόνου παρουσίας) 1966 24,64% Και εδώ, θα επανέρθω στη σημείωση που έκανα πιο πριν, για την παρουσία του URL. Στους ‘μαθουσάλες’ λοιπόν, υπάρχουν και 12 περιπτώσεις που δεν έχουν κάποιο url. Πουλάνε δλδ, μόνο “μέσω marketplace για 10+ χρόνια”, κάτι που ξέρουμε ότι δεν ισχύει (= γιατί το ‘έξυπνο καλάθι’, πριν μετονομαστεί σε marketplace, εμφανίστηκε καλοκαίρι του 2016, αν θυμάμαι καλά). Μια περίπτωση που εξέτασα (με 200+ παραγγελίες την εβδομάδα), έχει τελικά eshop (κάτι πολύ μέτριο τεχνολογικά), οπότε ίσως να αποφάσισε να πουλάει αποκλειστικά μέσω marketplace, χωρίς να ενδιαφέρεται για τη λύση του redirect (ή είχε και redirect και το σταμάτησε). Αυτό το σχόλιο, ως απαραίτητη διευκρίνηση. (δ) Τέλος, σαν πρώτη ανάγνωση των δεδομένων, ενδιαφέρον έχει να εξετάσουμε και τους βασικούς πρωταγωνιστές… στις πωλήσεις. Να αναφέρω απλά ότι τα πιο κάτω νούμερα, αφορούν παραγγελίες ανά εβδομάδα (και δεν γνωρίζουμε ποσοστά ακυρώσεων/επιστροφών/μη παραλαβών, κτλ.), οπότε μιλάμε για ‘μεικτές’ πωλήσεις. Σημειώνω επίσης ό,τι στον τρόπο που κατηγοριοποιεί το Skroutz, υπάρχει ένα πεδίο ‘blank’ (=άρα μηδέν παραγγελίες???), και μετά πάει σε επίπεδο 10+ παραγγελίες/εβδομάδα. Δεν υπάρχει δηλαδή, κάποιο ενδιάμεσο στάδιο για καταστήματα που έχουν από 1-9 παραγγελίες την εβδομάδα. Οπότε, υποθέτω ότι ο αυτοματισμός του Σκρουτζ, τα κατατάσσει και αυτά στο ‘blank’ (οπότε blank = 0-9 παραγγελίες) μέχρι να αποκτήσουν κάποιες πωλήσεις (traction), για να τις κατατάξει σε κάποια κλίμακα. Παραγγελίες (ανά εβδομάδα) Πλήθος % 10+ 3984 49,94% 50+ 1349 16,91% 100+ 374 4,69% 200+ 129 1,62% 300+ 75 0,94% 400+ 30 0,38% 500+ 47 0,59% 1000+ 24 0,30% (blank: μάλλον έχουν από 0 έως 9 παραγγελίες ) 1966 24,64% (ε) αν και στην πιο πάνω παράγραφο, ξεκίνησα με ‘τέλος’, εντούτοις θα μου επιτρέψετε να προσθέσω και μερικα λόγια για το trustmark του GRECA, και πόσο σημαντική είναι η αίσθηση της ασφάλειας που δημιουργεί στους επισκέπτες (το είχα αναφέρει και πέρυσι, διαβάσατε το άρθρο περισσότερα από 14,000 άτομα γιατί το SEO μου είναι για σεμινάριο… αλλά πόσοι βάλατε τελικά;) 🙂 Πάμε λοιπόν, και φέτος. Στον πιο κάτω πίνακα, θα παρατηρήσετε ότι ένα eshop που έχει trustmark, λαμβάνει 4,5 φορές περισσότερες αξιολογήσεις, από ένα eshop που δεν έχει σήμα αξιοπιστίας. Παράλληλα έχει πιο αυξημένο ratio θετικών αξιολογήσεων (σε σχέση με το πλήθος των αξιολογήσεων που λαμβάνουν), με αποτέλεσμα η βαθμολογία τους να είναι μεγαλύτερη.   Πλήθος Βαθμολογία (Μ.Ο.) Αξιολογήσεις (Μ.Ο.) Θετικές (Μ.Ο.) Ratio (θετικών/σύνολο) Χωρίς Trustmark 7655 4,71 22,4 21,0 0.93 Με GRECA Trustmark 323 4,79 104,0 99,4 0.96 Σύνολο 7978 4,72 26,15 24,63 0.94 Η ανθρωπογεωγραφία Στην ανάλυση των δεδομένων, προσπάθησα να εντοπίσω λίγο και την γεωγραφική κατανομή των ηλεκτρονικών καταστημάτων. Στην ανάλυση μπήκαν 2996 επιχειρήσεις που είναι πάνω στο Σκρουτζ, και δηλώνουν κάποια έδρα (νομός). Ο πιο κάτω πίνακας παρουσιάζει τους 25 μεγαλύτερους νομούς ανά πληθυσμό ( στοιχεία Wikipedia ), και των αριθμό των eshops που εδρεύουν σε αυτούς αντίστοιχα. Πρόσθεσα και τους πληθυσμούς ανά νομό, όπως επίσης και έναν δείκτη “πολίτες του νομού/eshop ανά νομό” (για όποιον θεωρεί ότι μπορεί να βρει κάποια αξία πάνω σε αυτήν την πληροφορία). Νομός Πληθυσμός eShops % επί συνόλου Ratio Πληθυσμός/ eshop Αττική 3761810 1407 47.0% 2674 Θεσσαλονίκη 1057825 414 13.8% 2555 Αχαϊα 322789 84 2.8% 3843 Ηράκλειο 292489 92 3.1% 3179 Λάρισα 279305 68 2.3% 4107 Αιτωλοακαρνανία 224429 39 1.3% 5755 Εύβοια 215136 27 0.9% 7968 Μαγνησία 206995 22 0.7% 9409 Σέρρες 200916 44 1.5% 4566 Ηλεία 193288 30 1.0% 6443 Δωδεκάνησα 190071 24 0.8% 7920 Φθιώτιδα 178771 24 0.8% 7449 Μεσσηνία 176876 28 0.9% 6317 Ιωάννινα 170239 35 1.2% 4864 Κοζάνη 155324 50 1.7% 3106 Κόρινθος 154624 21 0.7% 7363 Χανιά 150387 17 0.6% 8846 Έβρος 149354 24 0.8% 6223 Πέλλα 145797 42 1.4% 3471 Καβάλα 145054 27 0.9% 5372 Ημαθία 143618 34 1.1% 4224 Τρίκαλα 138047 16 0.5% 8628 Βοιωτία 131085 21 0.7% 6242 Πιερία 129846 53 1.8% 2450 Καρδίτσα 129541 25 0.8% 5182 PRO SELLERS Πριν προχωρήσω στα τελικά νούμερα και στο μεγάλο νικητή, νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε λίγο και την έννοια του Pro Seller, που έχει καθιερώσει το Skroutz. Για να γίνει κάποιος Pro Seller, πρέπει να πληροί κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Όσοι ενδιαφέρεστε θα τα βρείτε αναλυτικά εδώ . Αν τα καταφέρει, κερδίζει το ‘Buy button’, που είναι η πιο σημαντική στρατηγική σε ένα marketplace. Προφανώς υπάρχουν και άλλες παράμετροι που επηρρεάζουν τον αλγόριθμο, αλλά θεωρώ (προσωπική εκτίμηση) ότι η κατοχή ενός Pro Seller badge, είναι σημαντικός παράγοντας που ενισχύει τις πιθανότητες να κερδίσετε το Buy button.. Απλό παράδειγμα. Ένα από τα πιο δημοφιλή προϊόντα πάνω στο Skroutz (τι ‘δημοφιλή’, δλδ; Παίζει να είναι και το νο1 προϊον σε πωλήσεις!). Το Μουρουνέλαιο. Ενώ λοιπόν, υπάρχουν τουλάχιστον 3 καταστήματα, με φθηνότερη τιμή ΚΑΙ πουλάνε μέσα από το marketplace, άρα διεκδικούν κάλλιστα το Buy Button… Το buy button, το κερδίζει ο πιο ακριβός μεν, αλλά Pro Seller δε… Ξεφεύγω όμως, οπότε ξαναγυρνάμε στην ανάλυση μας… Επειδή δεν έχω σύνολο παραγγελιών που γίνονται πάνω στο skroutz, έφτιαξα έναν μικρό pivot πίνακα, με το πόσες παραγγελίες έχουν τα eshops ανά εβδομάδα, και τι ποσοστό αυτών είναι Pro Sellers. Θα παρατηρήσετε πως όσο αυξάνουν οι παραγγελίες ανά εβδομάδα, τόσο αυξάνει το ratio των eshops που έχουν Pro-Seller badge (σημείωνω ότι Pro Sellers ειναι 9,78% του συνόλου των επιχειρήσεων στο Skroutz). Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα συμπέρασμα του τύπου “οι Pro Sellers λαμβάνουν το Buy Button με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα”, αν και θα ήταν λίγο τραβηγμένο από τα μαλλιά. Παρόλα αυτά, ορίστε ο πίνακας, κρατήστε και το πιο πάνω παράδειγμα, και βγάζετε μόνοι σας, τα δικά σας συμπεράσματα: Παραγγελίες (ανά εβδομάδα) Απλός Seller Pro Seller Σύνολο % Pro / σύνολο 0-9 1960 6 1966 0.31% 10+ 3756 227 3983 5.70% 50+ 1020 329 1349 24.39% 100+ 261 113 374 30.21% 200+ 87 42 129 32.56% 300+ 49 26 75 34.67% 400+ 20 10 30 33.33% 500+ 30 17 47 36.17% 1000+ 14 10 24 41.67% Σύνολο 7197 780 7977 9.78% Ο νικητής Και αφού λοιπόν, τελειώσαμε με τα προκαταρκτικά, φτάσαμε στη μεγάλη στιγμή της βραδιάς. Ας σαλπίσουν οι σάλπιγγες… . . . . . . . . . . . Μεγάλος νικητής . . . . . . . . . . . . . . . . . . για το 2023 . . . . . . . . . . . . είναιιιι……. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ώπα, ώπα, μισό λεπτό να βάλουμε λίγο σασπένς ακόμα και να αναλύσουμε κάποιες λεπτομέρειες σημαντικές. Πέρυσι, είχα χρησιμοποιήσει μια μεθοδολογία για το νικητή, που ήταν παράγωγο κάποιων κριτηρίων και βασιζόταν σε 1000 minimum κριτικές . Τα κριτήρια τα βάσιζα σε 3 ερωτήσεις, για να τα κατατάξω, και να καταλήξω σε ένα συμπέρασμα: Ποια είναι η μέση βαθμολογία που έχει το κάθε eshop; Πόσες αξιολογήσεις έχει συνολικά; Πόσες θετικές αξιολογήσεις έχει (και ποια η αναλογία τους σε σχέση με τις συνολικές); Με μια μικρή διαφορά όμως, πέρυσι και φέτος. Ενώ λοιπόν, πέρυσι είχαμε 12 καταστήματα, με περισσότερες από 1000 κριτικές, φέτος τα αντίστοιχα καταστήματα είναι μόνο… 3. Κάτι που κάνει τη ζωή μας, πιο εύκολη… Οπότε… . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Νικητής με ρεπετισιόν, για το 2023, είναι το Kooqie . Για δεύτερη χρονιά που διοργανώνω το διαγωνισμό “ ποιο είναι το καλύτερο eshop (σύμφωνα με τα στοιχεία που ‘δανείζομαι’ από το Skroutz) “, οι άνθρωποι του Kooqie δείχνουν να έχουν βρει το μεγάλο μυστικό που αγαπάει ο κόσμος, και τους οφείλουμε να γίνουν case study, σε πολλά συνέδρια. Εγώ, δεν έχω παρά να τους βγάλω το καπέλο, και να τους δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια. Τουλάχιστον στις δικές μου ecommercικές αλχημιστικές αναλύσεις… είναι πρωταθλητές. Μπράβο Άγγελε Ιωαννίδη, σε εσένα και στην ομάδα σου. υ.γ.1: Δεν έχω καμία σχέση (προσωπική/επαγγελματική ή οτιδήποτε άλλο) με το Kooqie. Οπότε δεν υπάρχει κανένα bias. Παραθέτω μόνο δεδομένα. υ.γ.2: Ευχαριστώ το Skroutz για τα στοιχεία. Πρέπει να είναι παράδεισος για τους αριθμολάγνους (όπως αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται και η αφεντιά μου), με τόσα δεδομένα που έχουν. υ.γ.3: Αρκετά μεγάλα και δημοφιλή eshops (βλέπε Public, Πλαίσιο, Κωτσόβολος, κτλ.) , δεν συμμετέχουν στο Skroutz. Οπότε για προφανείς λόγους δεν μπορούν να αξιολογηθούν σε αυτόν τον άτυπο ‘διαγωνισμό’. Αν τους ενδιαφέρει όμως η προσωπική μου άποψη… κάνουν εκπληκτική δουλειά (τουλάχιστον σε επίπεδο UX/UI, που τους παρακολουθώ φανατικά). Να συνεχίσουν έτσι, γιατί θέτουν τον πήχυ ψηλά, και το χρειάζεται η αγορά. 🙂 υ.γ.4: Αν υποθέσουμε ότι δεν χρησιμοποιώ ως βάση τις ‘1000 αξιολογήσεις’, αλλά τα 10 eshops με τις περισσότερες αξιολογήσεις, καταλήγουμε στον πιο κάτω πίνακα. Ποιον θα βγάζατε νικητή; Θα παρέμενε το Kooqie; (απαντήσεις στα σχόλια, είτε εδώ, είτε στο Linkedin). υ.γ.5: Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος δεν θα φτιάξω λίστα με τα χειρότερα eshops, γιατί είμαι της λογικής να αναδεικνύω τις βέλτιστες πρακτικές. Αν και αρκετοί κατεργάρηδες, ζητήσατε και αυτά τα στοιχεία, σε DMs. 🙂 Σας λέω μόνο, πως η κατάσταση δεν βελτιώθηκε. Πέρυσι, οι πιο χαμηλές αξιολογήσεις έφταναν στο 0.3. Φέτος, έπεσαν και στο 0.2 Και απορώ. Πως εμπιστεύονται τόσο πολλοί πελάτες ένα eshop με τέτοια βαθμολογία? (δείτε παραγγελίες ανά εβδομάδα). υ.γ.6: Και κλείνω με μια προσωπική σκέψη, που δεν μπορώ να μην σχολιάσω. Πρόσφατα, έπεσα για πολλοστή φορά σε κουβέντα φίλων, που ήθελαν να οργανώσουν συνάντηση για να μιλήσουν για θέματα ecommerce. Ενώ ήθελα να παρέμβω, σκέφτηκα ό,τι ίσως θα ήταν καλύτερα να κοινοποιήσω εδώ τη σκέψη μου, με λίγη περισσότερη φλυαρία. Δυστυχώς… δεν υπάρχει κανένα networking στον κλάδο μας . Σας σόκαρα, ε; Προφανώς και ξέρω ότι ο GRECA διοργανώνει 2 πολύ αξιόλογα networking events το χρόνο (και πολύ καλά κάνει), αλλά αυτά είναι επαγγελματικά, και αποσκοπούν να φέρουν κοντά τα μέλη του, κυρίως σε επίπεδο B2B. Και βέβαια, όσοι πηγαίνουμε, ξέρουμε ότι πάντα καταλήγουμε να κουβεντιάζουμε στα events για οτιδήποτε άλλο, εκτός από b2b συνεργασίες. Και αυτό νομίζω ότι είναι το κενό, που με κάνει να γράφω το ‘κανένα networking στον κλάδο μας’, όπως είδατε πιο πριν. Ό,τι δεν μιλάμε μεταξύ μας. Έχω την τύχη, να συνεργάζομαι με μια μεγάλη ολλανδική εταιρεία, και ταξιδεύω συχνά στο Άμστερναμ. Εκεί, το τελευταίο διάστημα, έχω πετύχει 2 φορές meet-ups για ecommerce, όπου άνθρωποι κουβεντιάζουν τα προβλήματα της καθημερινότητας τους, και τα λύνουν μαζί. Κουβέντες από performance και analytics μέχρι last-mile και software upgrades ή έξυπνα modules. Με μπύρα και frikandel speciaal. Εδώ, γιατί δεν ξεκινάμε να διοργανώσουμε κάτι αντίστοιχο? Βλέπω παντού, να υπάρχει μια κρυφή διάθεση, που περιμένει να αναδειθεί, αλλά όλοι ψάχνονται για μια αρχή… Την πυκνότητα θα την βρούμε μετά, είναι το ελάχιστο. Αλλά, η αρχή πρέπει να γίνει. Θα το οργανώσουμε; Όσο για το χώρο; Το πιο εύκολο. Θα χώσουμε το Νίκο να μας δώσει for free, το roof garden του, στο Σύνταγμα. Και εμείς θα συνεχίσουμε να τον αποθέωνουμε και να τον αγαπάμε. 🙂 (Υπάρχει προοπτική για κάτι τέτοιο ή είναι προσωπικός ο ενθουσιασμός; Τα σχόλια πάντα ανοιχτά…) #ecommerce #eshop #ηλεκτρονικόκατάστημα #καλύτεροeshop